Έκανα τα έξι πέντε...

Το έβλεπα στα άλλα blogs αλλά δεν περίμενα να μου συμβεί.Το γάντι καλέ.. .
Ποιός θα το πετούσε σε μένα; Εδώ οι επισκέπτες μου μετριώνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αλλά να που το μεθυσμενάκι και η καλή μάγισσα πέρασαν κι από δω και άφησε η μια το χρωματιστό και η άλλη το μεταξωτό γαντάκι της.
Τι να κάνω κι εγώ; Τα σήκωσα. Να μην σπάσει η αλυσίδα. Κι ας μη τα διαβάσει κανείς τα 5 δικά μου. Εξ άλλου στην τύχη τα διάλεξα από 100 που μου έρχονταν στο μυαλό με αλλεπάλληλες ριπές. Βλέπεις τώρα πια ξέρω πολλά για τον εαυτό μου που δεν νομίζω όμως ότι είναι και ενδιαφέροντα εδώ που τα λέμε.

Λοιπόν έχουμε και λέμε:

1.Κλαίω και γελάω με το παραμικρό. Πολλές φορές ταυτόχρονα.(Το πρώτο οξύνεται όσο περνούν τα χρόνια , το δεύτερο αμβλύνεται).

2.Έχω περάσει το 90%-95% της μέχρι τώρα ζωής μου πεινώντας (ατελέσφορες δίαιτες) και το 10%-5% κραιπαλιάζοντας.

3.Απ’ αγαπώ καλά αγαπώ και δεν έτυχε να μισήσω μόνο να σιχαθώ ή να απορρίψω*.

4.Καμαρώνω γιατί κατόρθωσα να αναστείλω το «καπνίζειν» για 20 χρόνια.(Θα το ξαναρχίσω στα 65 μου).Με τον καφέ δεν τα κατάφερα.

5.Είμαι τρελή κι αδέσποτη κι απρόβλεπτη και κυκλοθυμική. Οι ξένοι δεν το καταλαβαίνουν αμέσως. Οι φίλοι και οι δικοί μου το έχουν αποδεχτεί.(Μπορεί απλώς να το ανέχονται).

Οι πάσες τώρα. Θα πετάξω το γάντι στους : μαγείρισσα-ζωγράφο , sigmataf, σοκολατάκι, πεφταστέρι, και Άσπα. Στους τρεις πρώτους γιατί είναι από τους λίγους επισκέπτες μου και στην Άσπα και το Πεφταστέρι γιατί είναι από τους πιο καλούς ανθρώπους που γνώρισα στο διαδίκτυο.

*Παράφραση της μαντινάδας:

Απ’ αγαπώ καλά αγαπώ

μα αν τύχει και μισήσω
χάμαι (=κάτω στο χώμα) να δω να σέρνεται
βαστώ να μη δακρύσω