Μετά από τόσο καιρό θεώρησα ικανή αιτία επαναφοράς -μερικής,όχι ακόμη ολικής-την σημερινή action day των bloggers.
Χωρίς να έχω απόλυτα πεισθεί για την δυνατότητα παρέμβασης στις αποφάσεις των Ισχυρών, αθέατων ακόμη ομάδων όπως οι bloggers, θέλω να καταθέσω από δω τον προβληματισμό μου για ένα πρόσφατο περιστατικό που με απασχόλησε.
Στη λογική του:"Μια καλημέρα ειν' αυτή πέστη κι ας πέσει χάμω...."
Αδειάζοντας προχθές το φαρμακείο του σπιτιού μου , και ξεκαθαρίζοντας ληγμένα και καλά φάρμακα μαζεύτηκε μια μεγαλούτσικη σακουλίτσα από μισοτελειωμένα σιρόπια, ληγμένα αντιβιοτικά από αντιβιώσεις που δεν ολοκληρώθηκαν, μισοάδεια σωληνάρια αλοιφών και διάφορα άλλα που βρίσκονται συνήθως σε οικιακά φαρμακεία.
Την στιγμή που πήγαινα να τα βάλω στον κουβά των σκουπιδιών σκέφτηκα:"Μήπως υπάρχει κάποιος μηχανισμός που να τα συγκεντρώνει και να τα επεξεργάζεται ώστε να μην καταλήγουν όλες αυτές οι ουσίες στο έδαφος και κατ' επέκταση στον υδροφόρο ορίζοντα και ,και, και, και.....Φτάνει σκέφτηκα η ρύπανση από τόσα φυτοφάρμακα στον τόπο μου, κάτι θα έχουν φτιάξει οι φαρμακοποιοί.
Πήρα τηλέφωνο τρεις γνωστούς μου φαρμακοποιούς αν έχουν προβλέψει σαν ειδικοί επιστήμονες την συλλογή ληγμένων φαρμάκων απο ιδιώτες σαν συμβολική έστω πράξη περιβαλλοντικής ευαισθησίας.
Και οι τρεις μου είπαν ότι δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη.Θα μου πείτε :"Αυτό σε μάρανε;Δεν βλέπεις περιβαλλοντικά εγκλήματα που γίνονται τα είκοσι χαπάκια σου και οι πεντ έξι αλοιφές σου θα καταστρέψουν τον κόσμο; "
Ε δεν ξέρω γιατί μου ήρθε άσχημα.Επειδή ίσως ήταν περισσότερα από άλλες φορές, επειδή ίσως φοβάμαι κάθε μέρα και πιο πολύ με τις προβλέψεις των επιστημόνων για την καταστροφή του πλανήτη, επειδή ήταν η μέρα που διάβασα για πρώτη φορά για τη σημερινή κίνηση των bloggers.
Η σακουλίτσα μου είναι ακόμη στο σπίτι.Καμμιά ιδέα κανείς;
Δευτέρα, Οκτωβρίου 15, 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Φύλαξέ τα για της δύσκολες ώρες.
Μπορεί να σου προκύψουν φαντασιώσεις και παραισθήσεις ασύλληπτες.
Αλλιώς βάλτα στον καφέ του κακού σου γείτονα (αν έχεις).
Σε ασπάζομαι, σ' έχω αποθυμήσει.
Αγαπητή μου Vita,
Είστε αξιέπαινη για την ευαισθησία σας, που ξεκινάει και κρίνεται από τα μικρά πράγματα.
Κανονικά οι φαρμακοποιοί πρέπει να διαθέτουν χωριστά τα ιατρικά απορρίμματα. Αν δεν το κάνουν, μπορείτε να καταφύγετε στους κάδους τού πλησιέστερου νοσοκομείου, το οποίο είτε έχει μονάδα διαχείρισης ιατρικών λυμάτων είτε πρόσβαση σε αυτήν.
Η αλήθεια είναι ότι συχνά τέτοιες προσπάθειες μοιάζουν σταγόνα στον ωκεανό και αυτό θα αληθεύει πάντα όσο η ζωή ηγεμονεύεται από την ιδιοτέλεια και όσο δεν κατανοούμε ότι στη γη είμαστε φιλοξενούμενοι και όχι ιδιοκτήτες.
Επί τη ευκαιρία, επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω για τα ευγενικά σχόλια και τις ευχές που κατά καιρούς γράφετε στη Ρένα. :)
Να είστε καλά.
Πόσο δίκιο έχεις! συνήθως τα έλιωνα/κοπάνιζα και τα πετούσα στα σκουπίδια. ΄Αλλά που ήξερα ότι διαλύονται στο νερό τα έριχνα στο WC. Πόσο λάθος έκανα! Νομίζω ότι η πρόταση του dr moshe έχει βάση, αν υποθέσουμε ότι τα σκουπίδια των νοσοκομείων διαχειρίζονται πάντα ως τέτοια. Γιατί και γι αυτά ακούγονται παρατράγουδα κατά καιρούς.
΄Ελα στο μπαζάρ φέτος. Σε πεθύμησα.
Έλα στο μπαζάρ φέτος... σε πεθύμησα κι εγώ....
κι εσένα Νένα ....
να τα πας σε κάποιο φαρμακείο....
είναι υποχρεωμένοι να τα πάρουν πίσω!
Κάνοντας μια γρήγορη περιήγηση στο νετ, έπεσα πάνω στο BLOG σου. Πρόσφατα κάπου πήρε το αφτι μου για την ανακύκλωση φαρμάκων αλλά δυστυχώς δεν έδωσα βάση- βλέπεις αντιστέκομαι όσο μπορώ ακόμα και στην ασπιρίνη-. Σε μια γρηγορότερη έρευνα όμως βρήκα αυτό: http://pharmafed.blogspot.com/2008/01/1.html. Ελπίζω να βοηθήσει.
ΥΣ.Βάλε τη σακούλα σου να αναμένει υπομονετικά. Γράψε πάνω την ημερομηνία που η σακούλα σου έγινε προιόν προς ανακύκλωση και περίμενε. Ίσως έτσι έχεις ένα άριστο ντοκουμέντο του πόσο γρήγορα τρέχει η οικολογική συνείδηση αυτής της Χώρας.
Δημοσίευση σχολίου