Πολύ κακό για το τίποτα

Είμαι μανιώδης του διαβάσματος.Όχι μόνο του "καλού εντύπου".Ό,τι μου πέσει στα χέρια.Σε διάφορες φάσεις της ζωής μου έχω διαβάσει από χαζοπεριοδικά έως ποίηση και φιλοσοφία.Από αστυνομικά ως κλασσική λογοτεχνία και δοκίμια.
Αλλωστε πιστεύω στα παρακάτω στιχάκια(κι όχι μόνο για τα έντυπα):
Αν είναι η μέρα όμορφη την κάνει το σκοτίδι
κι αν έχει αξία η όμορφη, η άσκημη τη δίδει.
Έτσι όταν πριν 2 χρόνια πήγα στον κ.Μ. το βιβλιοπώλη μου,και τον ρώτησα τι θα μου δώσει για τις επικείμενες διακοπές μου στη θάλασσα προσδιορίζοντας μάλιστα ότι θέλω και κάτι με σασπένς και περιπέτεια ανάμεσα στα σοβαρά, μου έδωσε και τον περιβόητο πλέον "Κώδικα".
Είχε τα χαρακτηριστικά που ήθελα και ήταν ό,τι έπρεπε για τα τεμπέλικα μεσημέρια του καλοκαιριού.Ούτε καλύτερο ούτε πολύ χειρότερο από άλλα.
Ήταν σαν ένα best seller των εκδόσεων BELL απ' αυτά που χαρακτηρίζονται σαν θρίλερ μόνο πιό ογκώδες (από τα καλά θα έλεγα).
Μετά από λίγο άρχισε ό θόρυβος και οι διθύραμβοι για ένα βιβλίο επιεικώς μέτριο.(Ένα του ίδιου είδους,"Ο κανόνας των τεσσάρων", ήταν καλύτερο κατά τη γνώμη μου).Από τότε έλεγα ότι σαν ταινία θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρά σαν συγγραφικό πόνημα .
Δεν περίμενα τέτοιες εξελίξεις ....
Τελικά την καλύτερη διαφήμηση του την έκαναν οι θρησκόληπτοι.Πρέπει ο Μπράουν να κάνει μια μεγάλη δωρεά στην όπους ντέι αλλά και στις διάφορες ορθόδοξες παραεκκλησιαστικές οργανώσεις!!!