Ήρθε ψιλοκρυωμένο και σε 1-2 μέρες ήταν μπουκωμένο για τα καλά...
(και μόνο που χρησιμοποιώ το ουδέτερο ακόμη του σπάω τα νεύρα-η αλήθεια ότι το χρησιμοποιώ μόνο "από μέσα μου" κι όχι δυνατά)
-Μια σουπίτσα ρε μάνα να γλυκάνει το κρύωμα.
Μ΄ότι βρισκότανε έγινε ή σουπίτσα κι ήταν μαμαδίστικη παρηγορητική (όπως λέει και μια ψυχή) και νόστιμη τελικά:
Υλικά για δυό μερίδες
2 μικρά στήθη από κοτόπουλο
2 μέτρια καρότα κομμένα σε ροδέλες
1 μέτρια πατάτα κομμένη σε κύβους
3-4 κλαδάκια σέλινο
1 κύβο λαχανικών
3 κουταλιές ρύζι γλασσέ
1 μεγάλο λεμόνι (το χυμό)
1 αυγό
Εκτέλεση
Βράζουμε τα λαχανικά με το κοτόπουλο και το κύβο για μισή περίπου ώρα και προσθέτουμε το ρυζάκι.Αφήνουμε να βράσουν ακόμη 15 λεπτά και κάνουμε το αυγολέμονο.(Χτυπάμε σε βαθύ πιάτο το αυγό-κατά προτίμηση πρώτα το ασπράδι και μετά προσθέτουμε τον κρόκο.Ρίχνουμε το χυμό λεμονιού στο αυγό και σιγά σιγά προσθέτουμε στο μίγμα του αυγού αρκετό ζωμό από τη σουπίτσα που βράζει).Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από το μάτι και αδειάζουμε στη σούπα το αυγολέμονο.
Δεν ξέρω αν είναι η ιδέα μου αλλά μαλάκωσε πράγματι το κρύωμα...
Ήταν η σούπα ή η στοργή;
Παρασκευή, Νοεμβρίου 24, 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
"Ήταν η σούπα ή η στοργή;"
Μάλλον και τα δύο.
Μήπως όμως το κρύωμα ήταν μόνον η αφορμή;
Ω! καλώς όρισες,Από τους πρώτους μου επισκέπτες.
Μάλλον έχεις δίκιο στο "και τα δυό".Ή τώρα που το ξανασκέφτομαι και στα δυό!
ωπα! και ψάρι και από αυτές που δεν πρόφτασαν να περιμένουν να γεννηθούν στην δεκαετία του 60...!
και εγώ μία από τα ίδια!
αχ αυτά τα μεγάλα 'παιδιά'...ακόμα σούπα και χάδια είναι!
@μεθυσμένα χρώματα:Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψή σου.Καλωσόρισες!Δεν είμαι ψάρι-έτσι μ' έβγαλε το σύστημα μόνο του(Λες να ξέρει κάτι παραπάνω;):-)
Υδροχόος είμαι καλέ!
Όσο για την εν λόγω δεκαετία...Μπορεί να είναι τελικά και υπερτιμημένη.Αν οι βάσεις δεν ήταν σαθρές το οικοδόμημα δεν θα είχε γείρει τόσο πολύ...
Δημοσίευση σχολίου